Are Are Arequi Arequipa!!

Weer terug in het liefelijke Peru, dit keer in de stad Arequipa. (De titel is zo, omdat ze zo omroepen als de bus gaat, klinkt zo gezellig.)Chili is onwijs duur, Europa prijzen, dus daar langer blijven was niet echt een optie. Daarom hebben we maar een dag in San Pedro gespendeerd, van de zon genoten (ligt maar op 1800 m dus lekker warm) en gegeten en gedronken met de Engelsen die we op de tour van de zoutvlakte hadden leren kennen en met een Frans meisje en een gast uit de VS. Dolle boel dus. En uiteindelijk met zijn allen de nachtbus in naar Arequipa.

Eerst moesten we 9 uur rijden naar Arica, in het noorden van Chili. Die nachtbus was prima, warm en we zaten achterin dus, stoel helemaal plat en heerlijk geslapen. Tot 6 uur, toen waren we in Arica. Daar moesten we met de taxi naar de grens met Peru. Toen we daar aan kwamen, was de grens nog niet open. We wilden wat rond lopen en zagen de zee in de verte, dus Liv en Mike (de VS-er) liepen al over een soort goot over zand. Toen werden ze heel hard terug geroepen door de mensen langs de weg. Wat bleek, ze liepen op een mijnveld! Een stuk verder stond inderdaad een bord... oeps! Ze hebben allebei alle ledematen nog, dus alles wel :)

Om 7 uur ging de grens open, stempels gehaald en weer verder met de taxi naar Tacna, in Peru. Daar een bus genomen naar Arequipa, weer 8 uur in de bus.... Pfff! Was op zich wel te doen nog, ze speelden twee films (wel in het Spaans, maar goed) die best leuk waren (wat ik ervan begreep). Maar ik was wel heel blij toen we er waren, weer ff kunnen lopen.

Eindelijk in Arequipa aangekomen was er geen plek in het hostel waar Mike ging slapen, maar wel waar Marie, het Franse meisje, heen ging. (ze zijn hier al eerder geweest. handig, ze weten ook leuke eettentjes en zo.)Het is een super relaxt en rustig hostel in het oude centrum van de stad. Met warm water in de douche, chill! De stad is onwijs mooi. Uiteraard weer met een Plaza en een kathedraal.

Na zo´n lange reis hadden we wel wat drankjes verdiend. Eerst aten we op een dak van een restaurant in de stad (garnalen, schijnt hier specialiteit te zijn, heerlijk!), daarna gingen we een bar in, die een beetje suffig was. Na een tequila en wat bier gingen we naar een andere bar, die onwijs klein was. Mike vertelde dat hij altijd whiskey shots dronk. Dat wilden we wel eens proberen. Ik denk dat we zo´n beetje alle soorten drank hebben gehad toen we rond 2 uur ´s nachts naar buiten rolden. En Amerikanen kunnen minder goed tegen alcohol als wij :)

Vanmorgen hadden we braaf om 9 uur al afgesproken om te ontbijten samen. Iets daarvoor ontwaakten we uit onze coma. Marie kende een heerlijk bakkerijtje met verrukkelijke croissants, stokbrood, enz. Ik had een heerlijk broodje met Edam kaas (thank you, eindelijk, lekkere kaas!) avocado, tomaat en olijven. Jammie!

Na het ontbijt hebben Liv en ik een tour geboekt. Liv gaat 2 dagen een trekking maken naar vulkanen op meer dan 6000 m hoogte. De gek!! Ik blijf liever op een hoogte dat ik nog adem kan halen, dus gaan naar Colca Canyon. Een gebied met, eh ja, een canyon (diepe kloof), Condors (je weet wel, vogels), uitkijkpunten voor vulkanen (wie weet kan ik naar Liv zwaaien, haha) en allerlei inieminie dorpjes met traditionele dingetjes te doen. Ben benieuwd.

Daarna zijn we naar Santa Catalina geweest, een stad in deze stad. In de jaren rond 1500 of zo is die ´stad´ gebouwd voor nonnen. Het is echt onwijs schattig, leuke straatjes, gekleurde muren, echt heel pitoresk, je waant je even in een andere ´Peru-wereld´. Daarna hebben we wat door de stad gewandeld. Marie kende een Picanteria (typisch Peruaans eettentje) net buiten het centrum. Beetje moeilijk om de menukaart volledig in het Spaans te lezen of uitleg te vragen aan de uitsluitend Spaans sprekende obers, maar het eten was heerlijk! De lokale mensen waren erg vriendelijk. Dat zijn ze hier trouwens sowiezo. Cusco blijft mijn favoriete stad, maar hier wordt je minder met menukaarten om je oren geslagen als je over straat loopt en er zijn minder straatverkopers, je loopt een stuk rustiger rond.

De rest van de middag en avond hebben we met Mike en Marie doorgebracht. Inka Kola gedronken, mierzoet waardoor het glazuur van je tanden springt. Koffie gedronken in een Peruaans koffiehuisje, op het Plaza gezeten en mensen gekeken.... Tja, en dat was het zo´n beetje tot nu toe.

Na de tour gaan we naar Paracas, aan de kust van Peru, om nog twee dagen te chillen en misschien pinguins te zien op de eilanden daar. Geen idee hoe het daar met internet zit, dus tot eh... het volgende bericht!