Monkey trouble in Lop Buri

Vandaag zijn we met Bart, een 34 jarige Belg, met de bus naar Lop Buri geweest. Kosten: 13 bath (26 cent) en 1,5 uur reistijd. De Khmer heeft in de 13e eeuw cultureel veel invloed gehad in de stad. De koning heeft het in de 17 eeuw tijdelijk tot tweede hoofdstad benoemd, omdat Nederlanders de toenmalige hoofdstad Ayuthaya blokkeerden. Er zijn veel ruines te vinden van oude tempels. Het is een van de weinige steden in Thailand die ook echt zo oud aandoet als dat zij is.

De stad er erg klein, waardoor we alles goed te voet konden doen. Tegenover het treinstation is Wat Phra Si Ratana Mahathat te vinden (uit de 12e eeuw). Dit is de grootste en vond ik de meest indrukwekkende ruine van allemaal.
Daarna zijn we naar Phra Narai Ratchaniwet gegaan, het voormalige tijdelijke paleis van de koning. Er was niet veel meer van het oudere gedeelte over. Het paleis waar de koning Mongkut toen woonde, is gebouwd in Khmer en Europese stijl. Er is een museum over de geschiedenis van centraal Thailand. Dat is wel ok, maar je kunt alle beeldjes en oude potjes in een rap tempo wel doorkijken.

Hierna gingen we op zoek naar de apentempel. Onderweg kamen we langs Prang Sam Yot. Dit is een hindoetempel die destijds veranderd is in een boeddistische tempel. De drie torens staan oorspronkelijk voor de Hindoe-trimunitie van Shiva, Vishnu en Brahma. Boeddha-afbeeldingen zijn later toegevoegd.
Toen we de apentempel zagen, waren we nogal teleurgesteld, want we zagen helemaal geen apen. Dus gingen we een kijkje nemen bij Wat Nakhon Kosa, een tempel waar planten uit de ruines groeien. Deze was op zich eigenlijk niet zo boeiend. Dus we wilden toch naar de apentempel. En we liepen nog geen minuut binnen het hek of overal kwamen apen vandaan! Ik wist niet wat ik zag! Ze renden de straat over, klommen door de bomen en zaten opeens overal! Ik was zo druk met foto's maken dat ik niet eens echt door had dat ze echt recht naast mij zaten op de grond. Het was zo raar, maar zo gaaf. Ik snap niet dat we ze niet eerder opgemerkt hebben, want ze zaten ook op en in de gebouwen op straat. Ze sprongen alle kanten op en we volgden ze een beetje. Het was echt een zee van apen en ik moest uitkijken dat ik er niet per ongeluk op eentje ging staan. (de apentempel zelf heb ik eigenlijk niet meer bekeken)

Na dit gezien te hebben, vonden we het eigenlijk wel genoeg. Hier kon toch niks meer aan tippen deze dag. We kwamen nog langs een dierenwinkel en hebben het meest schattige pup van een Engelse bulldog vastgehouden. Maar de apen waren toch 100 keer bijzonderer! (is dat een woord?)

Chao Phraya Wichayen (of wat er van over is) hebben we nog gezien. Dat is het voormalige verblijf voor buitenlandse ambassades. Daarna hebben we nog wat gedronken (ik ben trouwens helemaal verslaafd aan ice-coffee) en zijn toen met de bus weer teruggekomen. Onderweg van de trein naar het guesthouse kon ik het niet laten weer wat lekkers te kopen. Ze hebben hier van die luchtige wafeltjes met marshmallow-spread erin, heel zoet, jammie! En een pannekoek met banaan ging er ook wel weer in. Afvallen is hier onmogelijk met al die kraampjes met lekker eten overal. Ach ja, vakantie gaat om genieten, toch?!