Fietsen door Ayuthaya

Vandaag zijn Bianca en ik wederom met Bart de Belg op pad gegaan. We hebben fietsen gehuurd en zijn langs verschillende tempels en ruines gekomen. Lop Buri gisteren was erg mooi, maar het was peanuts vergeleken met wat ik vandaag heb gezien!

Ik had in de lonely planet een soort route uitgestippeld en bekeken welke tempels ik ook van binnen wilde zien. Maar van de route is niet veel terecht gekomen. Het verkeer is hier veel te ingewikkeld en ze rijden aan de andere kant, dus ik moest steeds opletten dat ik niet ging spookrijden.
De eerste was Wat Phra Mahathat. Dit was een van de eerste van Ayuthaya, gebouwd in de 14e eeuw en daarna vernield door de Burmezen. De Burmezen hebben alle boeddhahoofden afgehakt, maar eentje is vergroeid met de heilige boom in het complex. Dat is een echte trekpleister.
Daarna fietsten we naar Wat Phra Si Sanphet en het oude paleis. Van het paleis is weinig, ehhh.. niks overeind gebleven. De tempel is wel mooi, vooral de drie hoge torens. Hierna had ik wel honger gekregen en zijn we over de erg touristische, maar wel gezellige markt ernaast gaan struinen. Ik heb nog een armbandje gekocht en een sleutelhanger. Het eten bij een kraampje was ook lekker: noodles met een sausje en kip. Alleen de saus zag er smerig uit, maar het smaakte wel op zich. En als toetje hadden we weer die wafeltjes met marshmallow-spread.

Wat Wora Chet Tha Ram lag vervolgens op de route, dus daar zijn we even kort gestopt. Wat Phranon was de volgende stop. Daar lag een meterslange 'reclining' boeddha (oftewel: wachtend tot hij zou sterven) Bart wilde graag een bepaalde tempel aan de overkant van de rivier zien, dus zijn we daar heen gefietst. Wat Phra Meru staat bekend om het prahtige houten snijwerk in het plafon. Nou, ik weet niet bij welke tempel wij stonden, maar het was niet veel bijzonders (vergeleken met alles wat we al gezien hebben) en het plafon konden we tussen alle stenen al helemaal niet vinden. Dus we besloten om maar weer terug te fietsen. Toen kwamen we langs Wat Thammikarat. Die wilde ik graag zien, maar waren we nog niet langs geweest. (en geloof me, na zo'n dagje geloof je het op een gegeven moment allemaal wel, dus veel moeite om hem te zien deed ik eigenlijk niet meer) Maar deze laatste tempel was wel gaaf. Er stond nog veel overeind, waardoor ik wel een beeld had van hoe het toen geweest moet zijn. Het had iets weg van een oude kerk, maar de leeuwenbeelden waren speciaal.

Na al die tempels wilden we even wat anders doen. Bianca is in het guesthouse gaan relaxen en ik ben over de markt gaan lopen. Ze hebben hier veel te veel leuke dingetjes!
Vanavond gaan Bianca en ik nog een beetje rondkijken. Het is zaterdag, dus misschien is de avondmarkt nu iets groter dan de vorige keer en gaan we daar wat eten. Morgen moeten we weer vroeg op. Om 7 uur gaat de trein naar Pak Chong, een klein plaatsje bij National Park Kao Yai (het grootste park met wilde dieren in Azie) Wordt vervolgd dus!