Een dagje geschiedenislessen in Kanchanaburi

Gisteren hebben we onze eerste avond gezellig afgesloten. We kwamen Judith weer tegen. Die hebben we in Ayuthaya ontmoet. Zij deelt een kamer met Else en met zijn vieren zijn we wat gaan drinken. Een biertje smaakt best goed na een hele dag reizen.

Vandaag hebben we met een mini-van met een Engels stel, een Duits stel en een Japans meisje (Biyoki) een dagtrip gemaakt. Eerst gingen we naar de Erawan waterval in het nationale park. De waterval heeft 7 verdiepingen! Echt geweldig, we zijn helemaal naar de top geklommen. Het uitzicht was echt gaaf, maar de weg ernaar toe ook. Onderweg leerden we Jeff kennen, een Ier. We hebben er zo'n 3,5 uur over gedaan om naar boven te gaan en weer naar beneden. Beneden kregen we Pat Thai (noodles) voor lunch.

Na de watervallen zijn we met de mini-van naar Hellfire pass gegaan. Tijdens de tweede wereldoorlog moesten geallieerde krijgsgevangenen (prisoners of war, POW) van de Japanners samen met Aziatische dwangarbeiders een spoorweg aanleggen tussen Thailand en Birma. De plaats waar ze dwars door een berg moesten hakken met simpele pikhouwelen en hamertjes heet Hellfire pass. De plek komt aan zijn naam, doordat er toen nog geen electriciteit was voor ligt en de bamboelampen met kaarsen deden het geheel tussen de bergen op een hel lijken. (mede doordat de POW's onmenselijk behandeld werden) Er zijn veel mensen gestorven daar door de slechte omstandigheden en het harde werken. Architecten hadden bedacht dat het 5 jaar zou duren om het spoor aan te leggen, maar de Japanners wilden het in 1,5 jaar klaar hebben!
Er was ook een museum, waar we meer over de geschiedenis konden lezen. Dat was erg interessant. Vooral de beelden van hoe de POW's toen leefden. Er was ook een dagboek te zien van een POW.

Na deze indrukwekkende geschiedenisles gingen we naar de trein die nog een stuk over de bridge over the river kwai rijdt. De treinrit duurde bijna 2 uur. De trein zelf is niet van die tijd, maar het spoor en de brug wel. We hebben in de trein gezellig zitten kletsen met Miyuki en Jeff.

Vandaag was het weer nogal wisselvallig. Ik heb in de zon gezeten en zelfs gezwommen bij de watervallen, maar het plensde bij Hellfire pass. Men zegt dat het morgen beter wordt. We zullen zien. Morgen hebben Bianca en ik een rustdag ingelast: lekker niks doen. Een beetje in de stad rondkijken en verder relaxen. Maar zelfs dat kan spannend worden...


's Avonds zijn we nog gaan eten met Judith, Miyuki en jeff. Dat was erg gezellig. Miyuki moest vroeg op om te vertrekken, dus namen we afscheid. Het was echt leuk een Japans meisje te ontmoeten. We lieten foto's van huis zien en zij ook en ik merkte dat het echt een heel andere cultuur is.
Na het eten zijn we met zn vieren nog gaan drinken. Eerst in een bar met live muziek. Toen die om 1 uur dicht ging, gingen we naar een andere bar. Het zag eruit alsof de meisjes meer aanboden dan alleen drankjes, maar de bediening was gezellig, dus we hadden het er erg naar ons zin. Na 3 biertjes, tequila en uiteindelijk toch mar weer frisdrank vonden we het om 5 uur wel tijd om te gaan slapen. We hebben wel echt gelachen bij die bar. Vooral om de mensen die er waren. Er was alleen een vieze engelse man met een thais meisje zonder voortanden op schoot die maar bleef herhalen hoe mooi wij waren. Jak!