Afscheid Yogya

We hebben Yogya inmiddels achter ons gelaten. Wat een geweldige stad, fijne sfeer om te zijn.
Afgelopen zondag zijn we om 4 uur met een taxi naar de Borbodur gegaan. Eerst naar een berg om zonsopkomst te zien. Erg mooi! Het werd steeds lichter en de mist in het dal trok steeds verder op waardeoordeel contouren van de Borbodur steeds beter zichtbaar werden. Dat maakte me wel nieuwsgierig naar hoe het er van dichtbij uit zou zien. Om 7 uur waren we als een van de eerste internationale touristen het park van de borbodur binnen. Maar... Helaas niet de enige touristen. Bussen vol met studenten kwamen aan en felgele en knalgroene t-shirts krioelden over de Borbodur. Ok, een foto zonder mensen zou leuk zijn, zeker omdat we er zo vroeg voor opgestaan waren. Ik durf te beweren dat Joyce en ik minstens net zo vaak op de foto zijn gezet die dag als de bovenste toren! Groepje voor groepje kwamen de studenten giechelend vragen of ze met ons op de foto mochten. Best natuurlijk, vond het wel grappig. Na een uur de top nog niet bereikt te hebben en een zwerm van studenten achter ons aan werd het ietsjes minder plezant. Dan soms toch maar 'nee' tegen een foto zeggen. We hadden immers maar twee uur de tijd om alles zelf te bekijken.
Maar wat is de Borbodur mooi!!! Prachtige gedetailleerde reliëfen en de sfeer die de Boeddha's creëerden was geweldig. Toch enorm van kunnen genieten.
'S middags gingen we naar een gigantische lokale markt. Daar waar mensen het in andere landen vaak vervelend vinden om gefotografeerd te worden kwamen mensen hier letterlijk naar ons toe om ons met open armen te ontvangen en te poseren voor foto's. Men legde uit waar bepaalde kruiden voor zijn, tegen keelpijn en tegen de meest vreemde dingen. Alles ruiken, vastpakken, proeven, een hele sensatie. Lekkere rijstsnacks gekocht en palmsuiker geprobeerd. Uitleg gehad over hoe je een sarong behoort te dragen en de traditionele bruidskleding gezien. Een hele tour!

Na alle intensiteit op deze lange dag hadden we wel een massage verdiend. Een traditionele Javaanse, wouw dat was fijn! Even lekker bijkomen met een kopje gember thee als afsluiting.
Na de was te hebben gedaan (ja, naast de ontzettend te gekke leuke dingen hoort dat er ook bij he) gingen we bij Milas eten. WOUW!! Echt een van de beste restaurants van de wereld wat mij betreft!! Mooie ligging verscholen in een nietszeggende straat, tropische tuin met relaxte zitjes. Vegetarische kaart met enkel lokale producten van het seizoen. Echt een aanrader!

De allerlaatste dag in Yogya hebben we goed besteed. Er kwam geen eind aan, letterlijk :-) Na een lekker ontbijtje gingen we met de becak naar kraton, het sultan paleis. Via een gids kwamen we allerlei leuke dingen te weten en veel linken met het verleden met Nederland. Het paleis zelf is maar gedeeltelijk te bezoeken, want de sultan woont er nog. Iedere dag is er een soort voorstelling. Deze dag was dat traditionele muziek met bijzondere instrumenten. Beetje eentonig als je het mij vraagt. Maar leuk om te zien. Aansluitend hebben we het waterpaleis bezocht met de zwembaden van de eerste sultan. Die hield er blijkbaar van zijn vrouwen (ja, dik meervoud) te bespieden tijdens het zwemmen... Tja. Nu woont sultan nummer 10 er, met nog maar 1 vrouw. Tijden zijn ook daar veranderd.
Tijdens een lokale lunch met de becak bestuurder kwam ik vanalles te weten over het wonen in een dorp buiten te stad, hoe duur onderwijs is, levensonderhoud en wonen in een gemeenschap. Zo boeiend! En tegelijkertijd zo anders.

Na een relaxt momentje aan het zwembad van het hotel gingen we met een lokale man met de brommer op pad. De man hadden we de vorige avond in een barretje ontmoet, Bengbeng als bijnaam. Hij en een vriend van hem brachten ons naar een koffie-thuis-fabriek in een dorp waar ze koffie maken van de uitgepoepte drollen van chivet katten. Het lijken meer fretten, maar het schijnen katachtigen te zijn. Die hele koffie boeide ons niet zo enorm. Het smaakte best, rete duur (35 euro voor 100 gram), maar we konden onze ogen niet van de kleine kooien van de dieren afhouden. De man vertelde er dat ze grotere kooien gingen maken. Laten we het hopen...
Een etentje met Lina en Rina, de twee gidsen van de dagen ervoor, bij Milas veranderde in een ontzettend leuk avontuur toen Milas dicht bleek te zijn. Ze namen ons op de brommer mee (helmen bij de overburen geleend, dat gaat allemaal vrij makkelijk blijkt) naar een typisch Indonesisch restaurant in de kraton wijk, dat geliefd is bij studenten. Super lekker. Misschien wel dertig bakken met verschillende noodles, groenten, sauzen, vlees en visdingen, tempé en tofu dingen en je mocht alles opscheppen wat je wilde. We rekenden voor 4 personen nog geen 4 euro af! Daarna hadden ze nog een verrassing voor ons in petto, een tocht de berg op voor het 'Hollywood' van Yogya. Bovenaan keken we vanaf een railing langs de kant van de weg over Yogya uit. Super mooi uitzicht. En leuke afsluiting als herinnering aan de stad.

We hadden de twee mannen van de koffie tocht nog een drankje beloofd in een bar. Die belofte gingen we natuurlijk inlossen. Ze stelden voor om rode wijn met bier te drinken, gemengd welteverstaan. De rode wijn leek wel limonade zo zoet en met bier was eigenlijk best goed te drinken. Bijzondere combi.
Daarna belandden we in een soort nachtclub in de stad met toevallig bekenden van een bar van een paar dagen eerder. De drank was super duur, 10 euro voor een cocktail en 6,50 voor een shot. We hielden het vooral bij gezellig dansen ;-)
En toen waren er nog maar een paar uurtjes over tot we via Surabaya naar lombok zouden vliegen. Terug in het hotel spullen gepakt en nu inmiddels na wat vertraging op lombok. Op naar nieuwe avonturen!

Ps: nog geen zin en tijd gevonden om een internet Cafe in te duiken om foto's met jullie te delen... Komt nog!